dyrygować

dyrygować
dyrygować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, dyrygowaćguję, dyrygowaćguje, dyrygowaćany {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'kierować grą orkiestry, śpiewem chóru itp.' {{/stl_7}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'kierować czyimś postępowaniem, działaniami itp.': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dyrygować żoną. <łac.> {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • dyrygować — ndk IV, dyrygowaćguję, dyrygowaćgujesz, dyrygowaćguj, dyrygowaćował, dyrygowaćowany 1. «kierować zespołowym wykonaniem utworu muzycznego» Dyrygować orkiestrą, chórem. 2. pot. «kierować zarządzać» Dyrygowała mężem i dziećmi. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

  • dowodzić — ndk VIa, dowodzićdzę, dowodzićdzisz, dowodzićwódź, dowodzićdził, dowodzićdzony 1. forma ndk czas. dowieść (p.) 2. «kierować kimś albo czymś; stać na czele» a) «w wojsku: być zwierzchnikiem jednostki wojskowej, kierować akcją wojenną;… …   Słownik języka polskiego

  • dyrygowanie — n I rzecz. od dyrygować …   Słownik języka polskiego

  • kapelmistrzować — ndk IV, kapelmistrzowaćtrzuję, kapelmistrzowaćtrzujesz, kapelmistrzowaćtrzuj, kapelmistrzowaćtrzował «prowadzić kapelę, orkiestrę, dyrygować kapelą, orkiestrą» …   Słownik języka polskiego

  • orkiestra — ż IV, CMs. orkiestratrze; lm D. orkiestraestr «kilkuosobowy lub wieloosobowy zespół instrumentalny wykonujący pod kierownictwem dyrygenta kompozycje muzyczne; ogół instrumentów używanych przez dany zespół muzyków» Orkiestra smyczkowa, akordeonowa …   Słownik języka polskiego

  • przewodzić — ndk VIa, przewodzićdzę, przewodzićdzisz, przewodzićwódź, przewodzićdził, przewodzićdzony 1. «kierować czymś, czyjąś działalnością; stać na czele, dowodzić, przewodniczyć; narzucać komuś swoją wolę, wodzić rej w czymś» Przewodzić wyprawie,… …   Słownik języka polskiego

  • rej — m I, D. u blm daw. «szereg, rząd, łańcuch, sznur» dziś tylko we fraz. Rej wodzić «przewodzić komuś gdzieś, panować nad otoczeniem; zajmować pierwsze miejsce; dyrygować, rządzić» ‹z niem.› …   Słownik języka polskiego

  • orkiestra — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. orkiestratrze {{/stl 8}}{{stl 7}} zespół muzyków grających na różnych instrumentach, zwykle specjalizujący się w określonym repertuarze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Orkiestra symfoniczna, taneczna. Grać w orkiestrze.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wodzić rej — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} przewodzić, dowodzić, dyrygować innymi; być w czymś pierwszym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dzieciak wodził rej w przedszkolu. Wodzić rej w towarzystwie. Wodził rej wśród medycznych autorytetów. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”